Wszystko
układa się na tyle dobrze i po mojej myśli, że powinnam zastanawiać się nad nagłym obrotem spraw, które się nie zrobią, nie załatwią i co gorsza mnie
ukarzą. Powinnam kląć pod nosem i szerzyć niewiarę, bo z pewnością okaże się odwrotnie
do mojego planu zbawiania siebie i przy okazji zbawienia całego świata. Choć
było okupione stresem, okazuje się całkowicie szczęśliwie. I wcale nie
spodziewam się najgorszego nawet, jeśli nagle zaczyna padać deszcz i moczy mnie
tak, że całkowicie nie przypominam siebie.
