Hello, it's me. Czas znów rozpakować walizki.

Próbuję zliczyć słowa ,,wracam” w swoim życiu. Niezależnie jednak od liczb, zawsze byłam pełna przekonania, że trzeba wrócić z więcej niż jednym słowem. Wracam więc w kilku, których zabrakło wcześniej. Wracam tu, gdy świat jest już całkiem inny. Inny, choć gdy patrzę przez okno, mam dziwne wrażenie, że patrzę wciąż na identyczne jak kiedyś krajobrazy. Co mogło się zmienić? Podobno przyszła wiosna i podobno ma już zostać. Dni są dłuższe i świeci to samo jak co roku słońce. Może tylko ludzie, patrzący na siebie z większą już podejrzliwością, zataczający większe kręgi i specjalnie wydłużający drogę, która i tak jest już przecież długa – są inni. Czas również leci jakoś inaczej. Ale może po raz pierwszy, przynajmniej w jakimś stopniu, nie trzeba się nim przejmować?

Nie wiem czy się boję obecnego. Chciałabym stanąć na środku miasta i krzyknąć ,,Nie”, ale nie mogę. Przecież boi się wielu. Nie mogę też powiedzieć tak, bo nie do końca tak czuję. Znajduję się chyba gdzieś po środku, skutecznie uciekając od ignorancji, a jednocześnie nie popadając w przesadyzm. Większość mojego życia składa się przecież z tego ,,po środku”. Więcej jednak we mnie troski niż strachu. Kiedyś pisałam o swoim introwertyzmie. Teraz dostał swój drugi, przymusowy, ale jednak drugi dom. I po prostu razem siedzimy, pławiąc się w swoim towarzystwie.

Twarze w moim życiu są szczęśliwie te same. A w szczególności ta Jedna. Pełnie oddycham. Oddycham głęboko i niestrudzenie, wykorzystując czas dany mi na to, by zająć się swoimi ważnymi błahostkami. Coraz częściej dociera do mnie niemałe przeświadczenie, że otworzyła się przede mną furtka na realizację planów obecnych i z wielu miesięcy wstecz. Przy okazji czuję, że w końcu mogę, a nie muszę i czas organizuję sobie tak, jak mi się żywnie podoba.

Podczas mojej nieobecności minęłam po drodze też parę krawężników, uderzając się o nie małym palcem, by teraz w końcu powiedzieć, że wiem, czego w życiu chcę. Coś zyskałam. Zyskałam bardzo wiele.

To była długa podróż, tęskniłam.

Dbajcie o siebie.